Fehmi Koru*
Eskiler, birbirinden fazla hoşlanmadığını düşündükleri şahısları sıkça bir ortada gördüklerinde “Allah muhabbetlerini artırsın” derlerdi.
Hem dua yerine geçer o cümle, hem de şaşırma ifadesidir.
CHP lideri ile hayatları o partiyle gayretle geçmiş eğilimlerin günümüzdeki temsilcisi partilerin önderlerinin birbirleriyle samimiyetlerini gördükçe, ben de her seferinde tıpkı temenni cümlesini kullanma gereksinimi hissediyorum.
Bazen o denli olur, tanıdıkça beğenmemeye -hatta nefret etmeye- başladığınız yakın bildiğiniz beşerler olabildiği üzere, tanımadığınız, haklarında uzaktan olumsuz kanaat edindiğiniz şahıslarla hasbelkader yakın hale geldiğinizde önyargılarınızın sarsıldığını hissedebilirsiniz.
Sanıyorum 6’lı masa buluşmalarının altı partinin liderleri üzerinde o denli bir tesiri oldu.
İyi bir gelişme bu.
Benzer bir durum iktidar cephesi için de kelam konusu. Orada da birbirleri hakkında olumsuz kelamlar, yakıştırmalar işitmeye alıştığımız başkanlar düşman çatlatırcasına samimi bir görüntü veriyorlar.
AK Parti başkanı de olan Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan ile MHP lideri Devlet Bahçeli telefonla görüşerek de mutabakat sağlayabilecekleri mevzuları bile yüz yüze gelerek görüşmeyi tercih ediyor ve her vesileyle birbirlerini ziyaretle yakınlıklarını perçinliyorlar.
Onlarla yüz yüze görüşmediği halde her iki öndere samimi hisler beslediğini aşikâr ettiği görülen Vatan Partisi (VP) önderi Doğu Perinçek’i de unutmuş değilim.
Tabii BBP lideri Mustafa Destici’yi de bu üç başkana eklemek gerekiyor.
Bu dört önder de “Allah muhabbetlerini artırsın” temennisini ziyadesiyle hak ediyorlar.
Uzaktan edinilen yanlış olabilme ihtimali bulunan kanaatler kadar, fazla yakınlığın gözleri kör edici tesirinden de sakınmak gerektiğini yazının bu noktasında hatırlatmak isterim.
Siyaset ‘muhabbet’ sözcüğünün kapsamı içerisine giren hislere kendini kaptırmaya müsaade vermez, vermemelidir.
Bir müddettir, ‘6’lı masa’ sakinleri, bu türlü bir tehlikeye maruz kalabilecekleri imajını vermeye başladı.
CHP, yalnızca Kemal Kılıçdaroğlu demek değil. Başka beş önder de temsil savında bulundukları kitlelerin bütününü temsil hakkını şimdi kazanmış değiller. GÜZEL Parti’nin işgal etmek istediği alanda birebir teze sahip eski-yeni partiler olduğu üzere, başka dört partinin de taban bulabildiklerini ispat için seçim imtihanından muvaffakiyetle çıkmaları gerekiyor.
Zamanında yahut tarihi erkene alınarak gidilecek seçimde iki taraftan hangisinin adayı cumhurbaşkanı seçilir, hangi ittifak Meclis’te çoğunluğa hakim hale gelebilir?
Henüz -yani seçim olmadan- bu soruya karşılık vermek sıkıntı.
Şimdiden söylenebilecek olan, muhalefetin ana gövdesini teşkil eden ‘6’lı masa’ partilerinin önümüzdeki seçimde başarısız olma talihi bulunmadığı.
Ya kazanacaklar, ya kazanacaklar…
Kaybetmeleri halinde bu partiler ve başkanları siyasetteki varlık sebeplerini de kaybederler.
Bu sebeple de hesaplarını, birbirlerine duydukları muhabbetten etkilenerek değil, somut aklı devreye sokarak yapmak zorundalar.
MHP lideri Bahçeli’nin “Gelin Erdoğan etrafında toplanalım, onun etrafında tek yumruk olalım” daveti o aklın bir sonucu.
Zaman içerisinde yıpranmış olsa dahi, iktidar cephesinin sandığa gidilen süreçte kullanabileceği en pahalı öge Tayyip Erdoğan’dır. O denklemden Erdoğan’ı çıkardığınız takdirde, geriye kalanların seçimde muhalefeti zorlayabilecek bir gücü kalmaz.
Adaylık sürecinde Yüksek Seçim Kurulu’nun (YSK), Tayyip Erdoğan hakkında, “Anayasada üçüncü kere aday olabilmesinin önünde mani var” kararı verdiğini bir an için düşünelim; Cumhur İttifakı o denli bir durumda kimi aday gösterebilir?
Erdoğan’dan öteki bir isimle gidecekleri seçimde, o adayı cumhurbaşkanı seçtirme, Meclis’te çoğunluğa sahip olma ihtimali var mı Cumhur İttifakı’nın?
Sanmıyorum.
Millet İttifakı’nda durum farklı.
YSK’dan Erdoğan’ın adaylığını engelleyecek bir karar çıkacağından benim kadar eminseler sıkıntı yok; o denli bir durumda Millet İttifakı aday belirlemede ince eleyip sık dokumasa da olur. Lakin binde birlik bir ihtimalle bile olsa, Erdoğan’ın adaylığı YSK tarafından onaylandığı takdirde, Millet İttifakı’nın aday belirlemede yapacağı yanlış, seçim sonucunu onlar için olumsuz etkileyebilir.
Erdoğan’ın aday olduğu bir seçimde onun karşısına çıkaracakları adayın özellikleriyle rakibin bir diğeri olması durumunda çıkarılabilecek adayın özellikleri farklı olmak zorunda.
Dikkat edildiyse, Cumhur İttifakı’nın ana gövdesini oluşturan AK Parti, süreç şimdi başlamamışken, kendi başkanının ismini -anayasal pürüzü bulunmasına rağmen- kamuoyuna aday olarak benimsetme uğraşına girişti. İktidar cephesinin öteki partileri de onlara takviye çıktı.
Bir şey daha yaptı AK Parti: Seçimde muvaffakiyete ulaşmayı kolaylaştıracak alan paklığını de başlattı; seçimde adaylarının karşısına çıkabilecek adayı kendileri belirleme uğraşında.
Meclis’te üçüncü en kalabalık kümeye sahip partiyi muhalefetin ana gövdesinin yaklaşamayacağı bir yere yerleştirme ve kapatılma tehdidi altına düşürme o uğraşın bir sonucu.
Kemal Kılıçdaroğlu dışında bir ismin aday olarak düşünülmesini engelleyici teşebbüsler de yeniden iktidardan gelmekte.
Şimdi Millet İttifakı cephesinin yanıtını araması gereken üç temel soru var:
‘6’lı masa’ Erdoğan’ın adaylığını engelleyebilir mi?
Erdoğan’ın aday olabildiği bir seçimde cumhurbaşkanı adayı olarak onu belirlemeleri halinde, CHP önderine cumhurbaşkanlığı seçimini kazandırabilirler mi?
Başka bir ismi belirlemeleri durumunda, belirleyecekleri kişinin HDP’nin karşısına aday çıkartmayacağı ve HDP seçmeninin fazla düşünmeden oy verebileceği biri olması gerektiğinin farkındalar mı?
Düşünmeleri gereken üç soru bu Millet İttifakı’nı oluşturan partilerin liderlerinin…
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.